قصه هاي خدا - داستان حضرت نوح

حضرت نوح :

اولين پيامبر جهان شمول بعد از حضرت ادم حضرت نوح است البته درست است که رسالت ايشان جهان شمول است ولي انسان هاي زيادي در دنيا وجود نداشتند و لذا ايشان اولين پيامبر اولوالعزم بودند .

حضرت نوح در عصر ي به پيامبر ي مبعوث مي شود که بت پرستي رواج پيدا کرده بود و بت پرستي ناشي از حس پرستش در وجود انسان است که نيازهايي که انسان دارد را مي خواهد با کرنش کردن بر طرف کند البته خالق را خدا مي دانستند ولي مدبر و تقسيم روزي و حوادث طبيعي را بت مي دانستند وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ‌ ( لقمان 25)

و اگر از آنها بپرسى : « چه كسى آسمانها و زمين را آفريده است ؟ مسلّماً خواهند گفت : « خدا . » بگو : « ستايش از آنِ خداست » ولى بيشترشان نمى‏دانند

حضرت نوح با انذار تبليغ خود را شروع کرد .

إِنَّا? أَر?سَل?نَا نُوحًا إِلَى? قَو?مِهِ?? أَن? أَنذِر? قَو?مَكَ مِن قَب?لِ أَن يَأ?تِيَهُم? عَذَابٌ أَلِيم? 1

قَالَ يَ?قَو?مِ إِنِّي لَكُم? نَذِير? مُّبِينٌ 2

أَنِ ?ع?بُدُواْ ?للَّهَ وَ?تَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ

 نوح به مردم فرمود عبد خدا شويد يعني اراده ي خود را با اراده ي خدا هموار کنيد .

و تقوا داشته باشيد يعني حفظ کنيد خدا را و دستورات اورا

و از دستورات من تبعيت کنيد .

وقتي اين سه دستور را رعايت کرديم اتفاقي که مي افتد اين است :

يَغ?فِر? لَكُم مِّن ذُنُوبِكُم? وَيُؤَخِّر?كُم? إِلَى?? أَجَل? مُّسَمًّى? إِنَّ أَجَلَ ?للَّهِ إِذَا جَا?ءَ لَا يُؤَخَّرُ? لَو? كُنتُم? تَع?لَمُونَ

گناهاني که کرده ايد و هر کدام باعث اتفاقاتي در زندگي شما شده اند را بر طرف مي کنم و دنباله هاي کوتاهي هاي شما را بر مي دارم

براي همين دواي خيلي از نداري ها و شکست ها استغفار است

اللهم اغفر لي الذنوب التي .

زَيْنَ اَلْعَابِدِينَ عَلِيَّ بْنَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: اَلذُّنُوبُ اَلَّتِي تُغَيِّرُ اَلنِّعَمَ اَلْبَغْيُ عَلَى اَلنَّاسِ وَ اََّوَالُ عَنِ اَلْعَادَةِ فِي اَلْخَيْرِ وَ اِصْطِنَاعِ اَلْمَعْرُوفِ وَ كُفْرَانُ اَلنِّعَمِ وَ تَرْكُ اَلشُّكْرِ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ - إِنَّ اَللّ?هَ لا? يُغَيِّرُ م?ا بِقَوْمٍ حَتّ?ى يُغَيِّرُوا م?ا بِأَنْفُسِهِمْ وَ اَلذُّنُوبُ اَلَّتِي تُورِثُ اَلنَّدَمَ قَتْلُ اَلنَّفْسِ اَلَّتِي حَرَّمَ اَللَّهُ قَالَ اَللَّهُ تَعَالَى وَ لا? تَقْتُلُوا اَلنَّفْسَ اَلَّتِي حَرَّمَ اَللّ?هُ وَ قَالَ عَزَّ وَ جَلَّ فِي قِصَّةِ قَابِيلَ حِينَ قَتَلَ أَخَاهُ هَابِيلَ فَعَجَزَ عَنْ دَفْنِهِ فَسَوَّلَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخِيهِ فَقَتَلَهُ فَأَصْبَحَ مِنَ اَلنّ?ادِمِينَ وَ تَرْكُ صِلَةِ اَلْقَرَابَةِ حَتَّى يَسْتَغْنُوا وَ تَرْكُ اَلصَّلاَةِ حَتَّى يَخْرُجَ وَقْتُهَا وَ تَرْكُ اَلْوَصِيَّةِ وَ رَدِّ اَلْمَظَالِمِ وَ مَنْعُ اََّكَاةِ حَتَّى يَحْضُرَ اَلْمَوْتُ وَ يَنْغَلِقَ اَللِّسَانُ وَ اَلذُّنُوبُ اَلَّتِي تُنْزِلُ اَلنِّقَمَ عِصْيَانُ اَلْعَارِفِ بِالْبَغْيِ وَ اَلتَّطَاوُلُ عَلَى اَلنَّاسِ وَ اَلاِسْتِهْزَاءُ بِهِمْ وَ اَلسُّخْرِيَّةُ مِنْهُمْ وَ اَلذُّنُوبُ اَلَّتِي تَدْفَعُ اَلْقِسَمَ إِظْهَارُ اَلاِفْتِقَارِ وَ اَلنَّوْمُ عَنِ اَلْعَتَمَةِ وَ عَنْ صَلاَةِ اَلْغَدَاةِ وَ اِسْتِحْقَارُ اَلنِّعَمِ وَ شَكْوَى اَلْمَعْبُودِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَلذُّنُوبُ اَلَّتِي تَهْتِكُ اَلْعِصَمَ شُرْبُ اَلْخَمْرِ وَ اَللَّعِبُ بِالْقِمَارِ وَ تَعَاطِي مَا يُضْحِكُ اَلنَّاسَ مِنَ اَللَّغْوِ وَ اَلْمِزَاحِ وَ ذِكْرُ عُيُوبِ اَلنَّاسِ وَ مُجَالَسَةُ أَهْلِ اَلرَّيْبِ وَ اَلذُّنُوبُ اَلَّتِي تُنْزِلُ اَلْبَلاَءَ تَرْكُ إِغَاثَةِ اَلْمَلْهُوفِ وَ تَرْكُ مُعَاوَنَةِ اَلْمَظْلُومِ وَ تَضْيِيعُ اَلْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ اَلنَّهْيِ عَنِ اَلْمُنْكَرِ وَ اَلذُّنُوبُ اَلَّتِي تُدِيلُ اَلْأَعْدَاءَ اَلْمُجَاهَرَةُ بِالظُّلْمِ وَ إِعْلاَنُ اَلْفُجُورِ وَ إِبَاحَةُ اَلْمَحْظُورِ وَ عِصْيَانُ اَلْأَخْيَارِ وَ اَلاِنْطِبَاعُ لِلْأَشْرَارِ وَ اَلذُّنُوبُ اَلَّتِي تُعَجِّلُ اَلْفَنَاءَ قَطِيعَةُ اَلرَّحِمِ وَ اَلْيَمِينُ اَلْفَاجِرَةُ وَ اَلْأَقْوَالُ اَلْكَاذِبَةُ وَ اَِّنَاءُ وَ سَدُّ طُرُقِ اَلْمُسْلِمِينَ وَ اِدِّعَاءُ اَلْإِمَامَةِ بِغَيْرِ حَقٍّ وَ اَلذُّنُوبُ اَلَّتِي تَقْطَعُ اَلرَّجَاءَ اَلْيَأْسُ مِنْ رَوْحِ اَللَّهِ وَ اَلْقُنُوطُ مِنْ رَحْمَةِ اَللَّهِ وَ اَلثِّقَةُ بِغَيْرِ اَللَّهِ وَ اَلتَّكْذِيبُ بِوَعْدِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَلذُّنُوبُ اَلَّتِي تُظْلِمُ اَلْهَوَاءَ اَلسِّحْرُ وَ اَلْكِهَانَةُ وَ اَلْإِيمَانُ بِالنُّجُومِ وَ اَلتَّكْذِيبُ بِالْقَدَرِ وَ عُقُوقُ اَلْوَالِدَيْنِ وَ اَلذُّنُوبُ اَلَّتِي تَكْشِفُ اَلْغِطَاءَ اَلاِسْتِدَانَةُ بِغَيْرِ نِيَّةِ اَلْأَدَاءِ وَ اَلْإِسْرَافُ فِي اَلنَّفَقَةِ عَلَى اَلْبَاطِلِ وَ اَلْبُخْلُ عَلَى اَلْأَهْلِ وَ اَلْوَلَدِ وَ ذَوِي اَلْأَرْحَامِ وَ سُوءُ اَلْخُلُقِ وَ قِلَّةُ اَلصَّبْرِ وَ اِسْتِعْمَالُ اَلضَّجَرِ وَ اَلْكَسَلِ وَ اَلاِسْتِهَانَةُ بِأَهْلِ اَلدِّينِ وَ اَلذُّنُوبُ اَلَّتِي تَرُدُّ اَلدُّعَاءَ سُوءُ اَلنِّيَّةِ وَ خُبْثُ اَلسَّرِيرَةِ وَ اَلنِّفَاقُ مَعَ اَلْإِخْوَانِ وَ تَرْكُ اَلتَّصْدِيقِ بِالْإِجَابَةِ وَ تَأْخِيرُ اَلصَّلَوَاتِ اَلْمَفْرُوضَاتِ حَتَّى تَذْهَبَ أَوْقَاتُهَا وَ تَرْكُ اَلتَّقَرُّبِ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْبِرِّ وَ اَلصَّدَقَةِ وَ اِسْتِعْمَالُ اَلْبَذَاءِ وَ اَلْفُحْشِ فِي اَلْقَوْلِ وَ اَلذُّنُوبُ اَلَّتِي تَحْبِسُ غَيْثَ اَلسَّمَاءِ جَوْرُ اَلْحُكَّامِ فِي اَلْقَضَاءِ وَ شَهَادَةُ اَُّورِ وَ كِتْمَانُ اَلشَّهَادَةِ وَ مَنْعُ اََّكَاةِ وَ اَلْقَرْضِ وَ اَلْمَاعُونِ وَ قَسَاوَةُ اَلْقُلُوبِ عَلَى أَهْلِ اَلْفَقْرِ وَ اَلْفَاقَةِ وَ ظُلْمُ اَلْيَتِيمِ وَ اَلْأَرْمَلَةِ وَ اِنْتِهَارُ اَلسَّائِلِ وَ رَدُّهُ بِاللَّيْلِ.

امام زين العابدين عليه السّلام فرمود:گناهانى كه نعمت را تغيير مى‌دهند عبارتند از:ظلم و تعدّى بر مردم،و ترك عمل خيرى كه به آن عادت شده،و ترك أمر به نيكيها،و كفران نعمت،و ترك شكر،اين‌ها همان است كه خدا در باره‌اش فرمود:« إِنَّ‌ اَللّ?هَ‌ لا? يُغَيِّرُ م?ا بِقَوْمٍ‌ حَتّ?ى يُغَيِّرُوا م?ا بِأَنْفُسِهِمْ‌ »(خداوند وضع هيچ گروهى را دگرگون نمى‌سازد جز آنكه خودشان حالات روحى خود را دگرگون سازند-رعد 11:13). و آن گناهانى كه موجب پشيمانى مى‌گردد،كشتن فردى است كه خداوند منع كرده و فرموده است:« وَ لا? تَقْتُلُوا اَلنَّفْسَ‌ اَلَّتِي حَرَّمَ‌ اَللّ?هُ‌ »(و نفسى را كه خدا حرام كرده است،نكشيد-اسرى 33:17). و خداوند در داستان قابيل فرمود:وى چون هابيل را كشت و از دفن او عاجز شد،نفس سركش او قتل برادرش را در نظر وى خوب جلوه داد:« فَأَصْبَحَ‌ مِنَ‌ اَلنّ?ادِمِينَ‌ »(پس گشت از پشيمانان-مائده 31:5).و(از ديگر گناهان)ترك پيوند خويشاوندى آنقدر كه از او چشم بپوشند(مثل آنكه چنين خويشاوندى نداشته‌اند)، و ترك نماز تا وقت آن بگذرد،و ترك وصيّت و ندادن ردّ مظالم،و منع زكات تا هنگامى كه مرگ فرا رسد و زبان از گفتار بازماند.و گناهانى كه موجب نزول انتقام و خشم الهى است:نافرمانى كردن شخص عارف است،يعنى:با آنكه شناخت دارد سر به طغيان برداشته و بر مردم گردن فرازى كند و بعضى از آنان را مورد استهزا و نيشخند قرار دهد. و گناهانى كه باعث مى‌گردد بهر? الهى از انسان دور گردد:اظهار نيازمندى نمودن،و خوابيدن در ثلث اوّل شب(وقت نماز عشا)و در وقت نماز صبح،و نعمت را خوار شمردن و گله از معبود بزرگوار نمودن است. و گناهانى كه پرده‌هاى عصمت را پاره مى‌كند عبارتند از:نوشيدن هر نوع از مشروبات مست‌كننده،قمار بازى،و انجام كارهاى مضحك،و آنچه موجب خنده‌هاى بيجا است از لغو گويى و شوخى،عيبجوئى مردم،بازگو كردن آن،.و همنشينى با كافران و آدمهاى بى‌بند و بار و شكّاك. و گناهانى كه بلا نازل مى‌كنند:ترك فريادرسى مظلوم و يارى ندادن او، و رها ساختن امر بمعروف و نهى از منكر است.و گناهانى كه دولت(ثروت و قدرت و حكومت)را از انسان مى‌گيرد و به دشمنان مى‌دهد،ستم آشكارا،و علنى شدن گناه و سرپيچى از حق،و مباح شمردن آنچه حرام شمرده شده است،و نافرمانى از نيكان و سر فرودآوردن در برابر ستمگران،مى‌باشد. و گناهانى كه به كشيده شدن انسان به سوى فنا و نيستى سرعت مى‌بخشد، قطع رحم،سوگند دروغ،و دروغگوئى،،و بستن راه مسلمانان،و ناروا ادّعاى امامت كردن است. و گناهانى كه اميد را بدل به نوميدى مى‌كند:مأيوس شدن از رحمت خدا، و نااميدى از مهر پروردگار و اعتماد كردن به غير خدا،و دروغ پنداشتن نويد خداى عزّ و جلّ‌،مى‌باشند. و گناهانى كه هوا را تيره و تار مى‌گرداند:جادوگرى،خبر غيب گفتن و فال زدن،و ايمان داشتن به ستاره و تكذيب تقدير الهى،و نافرمانى و آزردن پدر و مادر است.و گناهانى كه پرده‌ها را كنار مى‌زند:وام خواستن بدون آنكه قصد باز پرداخت آن را داشته باشد،و زياده روى در بيهوده خرج كردن،و براى خانواده و فرزند و خويشاوند خرج نكردن،و بداخلاقى،و كم صبرى،و دلتنگى و بى‌قرار بودن از غم،و كاهلى نمودن،و سبك شمردن مؤمنان است. و گناهانى كه دعا را باز مى‌گرداند:نيّت بد داشتن،و پليدى باطن،و دوروئى با برادران دينى،و ترك تصديق به اجابت دعا و تأخير نمازهاى واجب تا وقت بگذرد،و ترك تقرّب جستن بخدا به وسيل? نيكى و خيرات،و بد دهنى و گفتن سخن زشت،هستند. و گناهانى كه مانع آمدن باران مى‌گردد،بيدادگرى حاكمان است در داورى،و گواهى دادن به دروغ و باطل،و پنهان داشتن شهادت،و ندادن زكات و باز پس ندادن قرض و ساير ما يحتاج(چون تبر و تيشه و آلات كار)و سخت شدن دلها بر بينوايان و نيازمندان و ستم نمودن به يتيمان و بيوه ن،و تشر زدن بر درخواست‌كننده،و مأوى ندادن و رد كردن او در شب هنگام.

شما را تا اجل مسمي زنده نگه مي دارد .

يکي از مهمترين اثرات ذنوب کم شدن عمر مي باشد که اين سه گانه آن را درست مي کند .

اجل معلق داريم و اجل مسمي که نهايت عمر ما همان چيزي است که در اجل مسمي ما تعيين شد هاست . 

که در روايات داريم انسان ها بيشتر بواسطه دنوبشان از دنيا مي روند .

امام صادق (عليه السلام):

مَنْ يَمُوتُ بِالذُّنُوبِ أَكْثَرُ مِمَّنْ يَمُوتُ بِالْآجَالِ، وَ مَنْ يَعِيشُ بِالْإِحْسَانِ أَكْثَرُ مِمَّنْ يَعِيشُ بِالْأَعْمَارِ.

***يکي از خلفاي عباسي خواست پدرش را بواسطه ظلم هايش مجازات کند و به امام عسکري عرض کرد امام فرمودند : حق پدر تو قتل است ولي تو نکشي که عمرت کم مي شود .

***دو تا برادر بودند در مسير حج با هم قهر کردند و در روستايي توقف کردند ويکي از برادران به ديدن عمه ي خود رفت و آن برادر ديگر نرفت و در مسير ماري او را نيش زد و از دنيا رفت و ان برادر ديگر نزد امام صادق عليه السلام امد و امام فرمودند : مرگ هر دوي شما نزديک شده بود و تو بواسطه ي صله ي رحم که انجام دادي عمرت زياد شد .

شکايت حضرت نوح به خدا از نشنيدن تبليغش :

قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَو?تُ قَو?مِي لَي?ل?ا وَنَهَار?ا 5

فَلَم? يَزِد?هُم? دُعَا?ءِي? إِلَّا فِرَار?ا 6

وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَو?تُهُم? لِتَغ?فِرَ لَهُم? جَعَلُو?اْ أَصَ?بِعَهُم? فِي? ءَاذَانِهِم? وَ?س?تَغ?شَو?اْ ثِيَابَهُم? وَأَصَرُّواْ وَ?س?تَك?بَرُواْ ?س?تِك?بَار?ا

انقدر از دعوت من فرار مي کردند که تمام انگشتان دست خود را در گوش خود مي کردند و حتي موقعي که من را مي ديدند لباس خود را روي سر خود مي کشيدند و استکبار به خرج مي دادند .

اگر ايمان بياوريد برشما برکات نازل مي شود .

ثُمَّ إِنِّي دَعَو?تُهُم? جِهَار?ا 8

ثُمَّ إِنِّي? أَع?لَنتُ لَهُم? وَأَس?رَر?تُ لَهُم? إِس?رَار?ا 9

فَقُل?تُ ?س?تَغ?فِرُواْ رَبَّكُم? إِنَّهُ? كَانَ غَفَّار?ا 10

يُر?سِلِ ?لسَّمَا?ءَ عَلَي?كُم مِّد?رَار?ا 11

وَيُم?دِد?كُم بِأَم?وَ?ل? وَبَنِينَ وَيَج?عَل لَّكُم? جَنَّـ?ت? وَيَج?عَل لَّكُم? أَن?هَ?ر?ا

حضرت نوح بصورت پنها ني و اشکار و در جمع هاي يک نفري و چند نفري تبليغ مي کردند .

و مي فرمودند اثر ايمان برکات آسماني وزميني است .

وَلَو? أَنَّ أَه?لَ ?ل?قُرَى?? ءَامَنُواْ وَ?تَّقَو?اْ لَفَتَح?نَا عَلَي?هِم بَرَكَ?ت? مِّنَ ?لسَّمَا?ءِ وَ?ل?أَر?ضِ وَلَ?كِن كَذَّبُواْ فَأَخَذ?نَ?هُم بِمَا كَانُواْ يَك?سِبُونَ

سؤال : چه شد که برخي از کشورهاي خارجي که مسلمان نيستند وضعيت شان از ما بهتر است ؟

و از طرفي قرآن هم مي فرمايد : وَ لَوْ لاَ أَنْ يَکُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَنْ يَکْفُرُ بِالرَّحْم?نِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفاً مِنْ فِضَّةٍ وَ مَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ‌ (33)

و اگر نه آن بود كه [ همه ] مردم [ در انكار خدا ] امّتى واحد گردند ، قطعاً براى خانه‏هاى آنان كه به [ خداى ] رحمان كفر مى‏ورزيدند ، سقفها و نردبانهايى از نقره كه بر آنها بالا روند قرار مى‏داديم .?اخرف‏، 33?

يعني از طرفي خداوند به مومنان در برابر تقوي وعده برکات مي دهد و از طرفي به مومنان مي گويد که ثروت و راحتي را در اختيار کفار قرار مي دهيم و اگر بخاطر رعايت حال شما نبود رفاه حال آنها را بيشتر مي کرديم .

کفار در قالب قانون استدراج نعمت مي بينند : وَ الَّذِينَ کَذَّبُوا بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لاَ يَعْلَمُونَ‌ (2)

و كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند ، به تدريج ، از جايى كه نمى‏دانند گريبانشان را خواهيم گرفت . ?الأعراف‏، 2?

-       که اين نعمت باعث عذاب بيشتر آنها خواهد شد و مومنان در قالب قانون برکت نعمت مي بينند و برکت يعني پايداري نعمت در قالب دنيا و آخرت و چه بسا برخي اوقات براي رعايت قانون برکت لازم است سختي هايي را هم ببينيم .

-       و از طرفي مشکلات و طوفان ها و سختي هايي که براي کشورهاي غير اسلامي رخ مي دهد کم نيستند

-       اگر کشورهاي اسلامي تقوا را درست رعايت کنند که يکي از وجوه تقوا رعايت نظم و کار با کيفيت انجام دادن و هست خوب بصورت طبيعي رشد در آنها بوجود مي آيد و خيلي از جاهايي که ما شکست مي خوريم بر اثر بي تقوايي است که در انجام امورات و وظايف خودمان داريم .

چون مشکل قوم نوح عدم باور مديريت خدا در عالم ماده بود مثالهايي از مديريت خدا براي آنها زدند و فرمودند چرا براي خدا بخاطر اين مديريت ها وقاري قائل نيستيد ؟ تعجب مي کنم !

مَّا لَكُم? لَا تَر?جُونَ لِلَّهِ وَقَار?ا شما را چه شده است که به عظمت و شکوه خدا حرمت قائل نيستيد.

وَقَد? خَلَقَكُم? أَط?وَارًا در حالى كه شما را در مراحل و حالاتى گوناگون آفريده (مواد خاكى، نبات، غذا، نطفه، علقه، مضغه، جنين، طفل، جوان و پير)

فقظ کافي است مراحل خلقت خودتان را نگاه کنيد ، چور خصوصيات ژن ها از نسل به نسل ديگر انتقال پيدا مي کند .

أَلَم? تَرَو?اْ كَي?فَ خَلَقَ ?للَّهُ سَب?عَ سَمَ?وَ?ت? طِبَاقاآيا ندانسته ايد كه خدا هفت آسمان را چگونه بر فراز يكديگر آفريد؟15

وَجَعَلَ ?ل?قَمَرَ فِيهِنَّ نُور?ا وَجَعَلَ ?لشَّم?سَ سِرَاج? ا و ماه را در ميان آنها روشنى بخش، و خورشيد را چراغ فروزان قرار داد16

وَ?للَّهُ أَن?بَتَكُم مِّنَ ?ل?أَر?ضِ نَبَات?ا و خدا شما را از زمين [مانند] گياهى رويانيد،17

ثُمَّ يُعِيدُكُم? فِيهَا وَيُخ?رِجُكُم? إِخ?رَاج?ا سپس شما را در آن باز مى گرداند و باز به صورتى ويژه بيرون مى آورد،

وَ?للَّهُ جَعَلَ لَكُمُ ?ل?أَر?ضَ بِسَاط?او خدا زمين را بر شما فرشى گسترده قرار داد،19

لِّتَس?لُكُواْ مِن?هَا سُبُل?ا فِجَاج?اتااز آن به راه هاى فراخ گشاده يا مختلف برويد

آيات 28 به بعد سوره ي هود .

قصه هاي خدا - داستان حضرت ابراهيم عليه السلام

قصه هاي خدا - داستان حضرت نوح

قِصّه هاي خدا - داستان آدم